اینروزا همه چی عجیب و غریب شده. از فضای مجازی بگیرین تا غیر مجازی.
دلمون میخواد همه چی حی و حاضر برامون محیا باشه.
غذاهای حاضر و آماده ...پول حاضرو آماده....کار حاضر و آماده.....دوستی های حاضری و آماده....
نه صبر داریم ...نه تحمل..
زحمت کشف هیچ کسی رو نمی خوایم به خودمون بدیم و لذتشو بچشیم....زیبایی هاشو بشناسیم....وچشم روی تلخی هاش ببندیم.
به قول مادرم همه چی رو کنسروی میخوایم.
که فقط درشو تق باز کنیم و یه دوست کامل....یا مثلا یه شوهر همه چی تموم از توش بپره بیرون
و هی بهمون لبخند بزنه...
هی قربون صدقمون بره...
هی بگه عشقم...
هی بگه عزیزم....
هی بگه هر چی تو امر کنی....
تو فقط کافیه لب تر کنی....
واقعا اینجوری می خوایم؟؟؟